بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام بر اساس شاخص های ایسکمیک مینه سوتا در بیماران دیابتی نوع دو و رابطه آن با عواملخطرساز قلبی ـ عروقی

مقدمه: در مطالعات اپیدمیولوژیک جهت براورد ایسکمی عروق قلبی از تغییرات الکتروکاردیوگرام بر اساس شاخص های مینه سوتا استفاده می شود. این مطالعه به منظور بررسی این تغییرات و رابطه آنها با عوامل خطرساز عروق کرونر در بیماران دیابتی شناخته شده تیپ 2 انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت یک مطالعه مقطعی بر روی 2350 بیمار دیابتی در مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان که به روش نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند، در سال 1381 انجام گردیده است. بعد از ثبت مشخصات و معاینه بالینی و آزمایش های پاراکلینیک، از بیماران الکتروکاردیوگرام با 12 اشتقاق گرفته و بر مبنای کدهای مینه سوتا در سه گروه بررسی شد: گروه اولprobable coronary artery disease شامل کدهای 1-1 و 1-2، 1-7؛ گروه دومpossible coronary artery disease شامل کدهای 3-2 و 4-1 همراه با 3،2 و 1-5؛ و گروه سوم unlikely coronary artery disease شامل سایر کدهای مینه سوتا و الکتروکاردیوگرام های طبیعی. بیماران از نظر متغیرهای سن، مدت ابتلا به دیابت، نمایه توده بدنی، هموگلوبین گلیکوزیله، پرفشاری خون و اختلالات چربی خون، پروتئینوری و مصرف سیگار بررسی شدند. یافته ها: شیوع تغییرات الکتروکاردیوگرافی در گروه اول (q بزرگ و qs) در مردان شایع تراز زنان (8/9% در مقابل 3%، 0004/0p<) و در گروه دوم (تغییرات موج t و قطعه st) در زنان شایع تر از مردان بود(4/20% در برابر4/17%، 03/0p<). از میان عوامل خطرساز قلبی ـ عروقی، سن، مدت ابتلا، پرفشاری خون، پروتئینوری، تری گلیسیرید، ldl کلسترول و مصرف سیگار در مردان با تغییرات الکتروکاردیوگرافی در گروه 1 و 2 همراهی داشته است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیماری های قلبی ـ عروقی شایع ترین علت مرگ و میر بیماران دیابتی است، تلاش در کنترل هر چه بهتر بیماری دیابت و عوامل خطرساز قلبی ـ عروقی باید سرلوحه اقدامات درمانی و پیشگیری قرار گیرد.